جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- آبان 1403 1
- فروردین 1402 1
- اسفند 1401 1
- آذر 1401 1
- مرداد 1401 2
- خرداد 1401 1
- اردیبهشت 1401 1
- فروردین 1401 1
- اسفند 1400 1
- بهمن 1400 2
- دی 1400 5
- آذر 1400 3
- آبان 1400 3
- مهر 1400 5
- مرداد 1400 1
- تیر 1400 2
- خرداد 1400 3
- اردیبهشت 1400 2
- فروردین 1400 2
- اسفند 1399 4
- بهمن 1399 3
- دی 1399 3
- آذر 1399 6
- آبان 1399 1
- مهر 1399 4
- شهریور 1399 5
- مرداد 1399 10
- تیر 1399 6
- خرداد 1399 8
- اردیبهشت 1399 6
- فروردین 1399 5
- اسفند 1398 6
- بهمن 1398 7
- دی 1398 4
- آذر 1398 6
- آبان 1398 4
- مهر 1398 6
- شهریور 1398 2
- مرداد 1398 1
- تیر 1398 4
- خرداد 1398 6
- اردیبهشت 1398 1
- فروردین 1398 1
- اسفند 1397 3
- بهمن 1397 3
- دی 1397 3
- آذر 1397 5
- آبان 1397 2
- مهر 1397 4
- شهریور 1397 4
- مرداد 1397 7
- تیر 1397 11
- خرداد 1397 9
- اردیبهشت 1397 9
- فروردین 1397 4
- اسفند 1396 5
- بهمن 1396 5
- دی 1396 4
- آذر 1396 12
- آبان 1396 10
- مهر 1396 1
جستجو
آمار : 27549 بازدید
Powered by Blogsky
تنها میان غربت دنیا چه میکنی؟
نشستم کنار تک درختی توی یکی از شمال غرب ترین روستاهای ایران...زل زدم به تنهاییش و فکرهام گاهی نزدیک جنوبی ترین شهر ایران و گاهی توی درسدن، آلبرگ، دلفت و ...درحرکتند.
بی اندازه درگیر گذشته و بی اندازه درگیر آینده ام و از امروزم غافلترین آدم روی زمینم.
پ.ن: مهربان رئوفم...فقیر و خسته...نگاهم به صحن آبیتان...رحمی
فاطمه ام...
دوشنبه 8 مرداد 1397 ساعت 15:07
بشینی پای این تک درخت و سازو دست بگیری و بزنی زیر آواز با دو بیتی های باباطاهر...
غم عشقت بیابان پرورم کرد
فراقت مرغ بی بال و پرم کرد
به مو گویی صبوری کن صبوری
صبوری طرفه خاکی بر سرم کرد...
+ منو بردین به دامنه های البرز، جایی که کودکی کردم و با همه پیری، هنوزم جوونی می کنم...
چه خوش کودکی داشتین با همچین طبیعتی، و مثل همیشه چه شعر دلبرانه ای
در آشفته بازار این روزای ایران وقتی کاری از دست ادم بر نمیاد کاش میشد به چنین جای پناه برد هرچند گرفتار افکار و خاطرات ماضی شده خودش اتشفشانی از احساس برمی انگیزه...
دقیقا، پناه بردن به همچین جایی زمانی حال آدم رو دگرگون می‌کنه که گذشته رو توی گذشته و آینده رو توی آینده بشه به حال خودشون رها کرد.