استاد آلمانی میل زده و یه سری ایراد گرفته به پروپوزالم، لحن خیلی سردی توی میلش داره، گرچه این لحن یه درمیون تکرار میشه...ولی خب امروز حس کردم شاید این همه وقت الکی خودم رو درگیر این پوزیشن کردم، البته اطرافیانم میگن این لحن سرد ژرمن ها عادیه...امیدوارم اطرافیانم درست بگن.
نامهربان دنیاش فرسنگ ها از مال من دوره....این رو حداقل تا ده سال آینده باید یادم بمونه.
حس غرق شدن دارم...انگار مدام میرم زیر آب و به سختی برای اینکه نفسم قطع نشه کسی دستم رو میگیره و میکشونتم روی آب و تا دستم رو رها میکنه دوباره عمیق تر فرو میرم توی آب...
پ.ن: مگه میشه غرق بشه کسی که همه ی امیدش شمایی، ای آبی بی انتها؟....نمیشه، نه نمیشه...