schritt fur schritt

پذیرفتن انگار مسکن دردهای بی درمانه...

کم حرف شدم، شاید هم کم احساس ...

آبی گرام کمی دیر...اما سه ساله شدنت مبارک...خوبه که هستی...


پ.ن: دلم برای حس کردن این صلح عمیق بینمون تنگ شده بود...ممنونم آبی ابدی زندگی