دلتنگی خفیف دنیای مجاز

سکوتم...خیلی سکوتم و راضی ام ازین میزان سکوت...عجیبه ولی دلیل نوشتنم امشب به یادآوردن یه چیز هست.

دوست ادبیات خوانده ی نادیده...این پست صرفا ابراز دلتنگی بود برای خواندن بیتی از یک شعر توی نظرات.

نظرات 1 + ارسال نظر
علیرضا شنبه 1 دی 1397 ساعت 15:38 http://sowdaa.blogsky.com/

چقد دیر کردم
و چقد شرمنده ام و سرم پایینه که دیر کردم
دیشب سری به حافظ زدم برای خودم و بقیه
برای عزیزی حافظ همون بیتی رو گفت که از عصر افتاده بود رو زبونم و همش زمزمه می کردم:

غبار غم برود حال خوش شود حافظ
تو آب دیده از این رهگذر دریغ مدار

قول میدم از این به بعد بیشتر باشم اینجا، جایی که به حضورم اهمیت داده میشه...

شرمنده نه، مگه از دوستان هم عذرخواهی میکنن، مهم الانه که با این بیت شعر مثل همیشه بسی ذوق و کیف کردم، ممنونم برای همه ی شعرایی که شبیه یه نشونه حال من رو خوب کردن، سپاس تا آسمان ها

امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.