گفت نمیتونی بگذری ازش...گفتم میدونم، میدونم، میدونم
برگشتم، یه ماه و نیم ایران بودم و چه ها که نشد، دست آخر وقتی همه کرونا گرفتن برگشتم! عجیب بود و غم انگیز که همه کرونا گرفتن به غیر از من...راست میگفتن که کرونا و پندمیک برای آدم هایی که عزیزی رو از دست دادن، هیچوقت تموم نمیشه...
پ.ن: چه قشنگین شما
سلام فاطمه جان. خوبی؟
بقیه بهترن؟
سلام الهام جان...شکر...خوبن، خوبن، ممنونم ازت
نکنه برای شما هم هیچوقت تموم نشه. ها؟
هر که هوا گرفت و رفت از پی آرزوی دل
گوش مدار سعدیا بر خبر سلامتش
ممکنه...هر چیزی ممکنه...
برای شعر